

ในการดำเนินธุรกิจ ไม่ว่าจะขนาดเล็กหรือใหญ่ “ค่าใช้จ่ายเล็ก ๆ น้อย ๆ” ที่ดูเหมือนไม่มีนัยสำคัญ มักเป็นสาเหตุที่ทำให้เงินสดในกิจการหายโดยไม่รู้ตัว หลายครั้งเมื่อถึงสิ้นเดือน เรากลับพบว่าแม้จะมียอดขายดี แต่เงินในบัญชีกลับไม่พอใช้ หรือไม่สามารถระบุได้อย่างชัดเจนว่าเงินหายไปไหน
ค่าใช้จ่ายเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่กล่าวถึง อาจได้แก่ ค่ากระดาษ A4 ค่าเดินทาง ค่าน้ำดื่ม ค่าเบี้ยเลี้ยง ค่าส่งพัสดุ ค่าอาหารว่างในการประชุม ค่าโทรศัพท์ ค่าปากกา หรือแม้แต่ค่าทิปเล็กน้อยที่ไม่ได้บันทึกไว้ แม้แต่ละรายการอาจมีมูลค่าเพียง 50–300 บาท แต่เมื่อรวมกันในระยะเวลา 1 เดือน หรือ 1 ปี ย่อมกลายเป็นต้นทุนที่สะสมสูงอย่างไม่น่าเชื่อ
แม้จะดูเป็นเรื่องเล็ก แต่ค่าใช้จ่ายจุกจิกนั้นมีผลโดยตรงต่อ “กำไรสุทธิ” ของกิจการ เพราะทุกค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้น ย่อมทำให้ต้นทุนสูงขึ้นและหากเราไม่สามารถควบคุมได้ ก็อาจทำให้กิจการขาดทุนได้โดยไม่รู้ตัว
ค่าใช้จ่ายเหล่านี้ยังมีผลในเชิงพฤติกรรม เพราะหากพนักงานเริ่มรู้สึกว่าค่าใช้จ่ายเล็กน้อยสามารถใช้โดยไม่ต้องรายงาน ก็อาจนำไปสู่ปัญหาทางวินัยได้ เช่น การใช้เงินบริษัทไปซื้อของส่วนตัว การเบิกค่าเดินทางโดยไม่จำเป็น หรือการออกใบเสร็จซ้ำซ้อน
นอกจากนี้ ค่าใช้จ่ายเหล่านี้หากไม่มีการบันทึกที่เป็นระบบ ยังส่งผลต่อ “ความถูกต้องของบัญชี” และการวางแผนภาษีในภาพรวมอีกด้วย
กำหนดวงเงินสดย่อย เช่น 3,000–10,000 บาท ที่ใช้สำหรับค่าใช้จ่ายเล็กน้อย โดยมีผู้รับผิดชอบดูแลพร้อมเอกสารประกอบการเบิกจ่าย เช่น แบบฟอร์มขอใช้เงินสดย่อย ใบเสร็จต้นฉบับ ใบอนุมัติจากผู้จัดการ
การใช้แอปพลิเคชันช่วยบันทึกรายจ่ายช่วยให้ทุกค่าใช้จ่ายถูกบันทึกและจัดหมวดหมู่โดยอัตโนมัติ
เช่น ค่าเดินทางต้องแนบใบเสร็จหรือทุกครั้ง ห้ามเบิกค่าอาหารเกิน 2 มื้อต่อวัน ห้ามใช้เงินสดบริษัทในการซื้อของส่วนตัว ฯลฯ
ผู้ประกอบการควรตรวจสอบ petty cash และค่าใช้จ่ายย่อยทุกเดือน เปรียบเทียบกับงบประมาณเดิม และวิเคราะห์ว่ามีรายการใดสูงผิดปกติหรือไม่
แม้จะเป็นธุรกิจขนาดเล็ก ก็ควรเปิดบัญชีธนาคารในนามบริษัท และไม่ใช้บัญชีเดียวกับส่วนตัว เพื่อให้การติดตามค่าใช้จ่ายทำได้อย่างโปร่งใส
เช่น
แม้ค่าใช้จ่ายเล็กน้อยจะมีมูลค่าไม่มาก แต่หากรวมเป็นจำนวนมากในรอบปี หากไม่มีหลักฐานเพียงพอ อาจกลายเป็น “รายจ่ายที่ไม่เป็นประโยชน์ในการประกอบกิจการ” ตามที่ประมวลรัษฎากรกำหนด และถูกปัดออกจากการคำนวณภาษีได้
ดังนั้น ควร:
ผู้ประกอบการจำนวนไม่น้อยมองข้ามค่าใช้จ่ายเล็ก ๆ น้อย ๆ เพราะคิดว่าเป็นเพียงเรื่องจุกจิก แต่ความจริงแล้ว นี่คือ “รูรั่ว” ทางการเงินที่ค่อย ๆ บั่นทอนกำไรและสภาพคล่องของธุรกิจในระยะยาว
หากองค์กรให้ความสำคัญกับการบันทึก ตรวจสอบ และกำหนดนโยบายอย่างชัดเจน ค่าใช้จ่ายเหล่านี้ก็จะไม่เป็นปัญหา และยังสามารถเปลี่ยนเป็นโอกาสในการปรับปรุงประสิทธิภาพขององค์กรได้อีกด้วย
จำไว้ว่า: “ธุรกิจที่ดี ไม่ได้แค่ขายดี แต่ต้องควบคุมต้นทุนได้ดีด้วย” และหนึ่งในต้นทุนที่ควรเริ่มต้นควบคุม ก็คือ “ค่าใช้จ่ายเล็ก ๆ น้อย ๆ” ที่อยู่รอบตัวเรานั่นเอง