

ภาษีที่เจ้าของธุรกิจไม่ได้ตั้งใจเลี่ยง แต่เผลอลืมจ่าย ทุกสิ้นปีเจ้าของธุรกิจหลายคนเริ่มรู้สึกว่า “ยื่นภาษีครบหรือยัง?” แม้จะตั้งใจทำบัญชีให้เรียบร้อย แต่พอถึงเวลาจริงกลับมีภาษีบางตัวที่ “มักถูกมองข้าม” เพราะคิดว่าไม่สำคัญหรือไม่เกี่ยวกับกิจการ
ก่อนอื่นมาทำความเข้าใจกันก่อนว่าผู้ประกอบการส่วนใหญ่มักไม่ได้มีเจตนา ไม่จ่ายภาษีแต่เกิดจาก 3 เหตุผลหลัก ๆ ดังนี้
ในบรรดาภาษีทั้งหมด มี 3 ตัวที่ SME ลืมกันมากที่สุด ได้แก่
แต่ละตัวแม้จะดูไม่ซับซ้อน แต่ผลจากการลืมยื่น บางทีก็สร้างเรื่องใหญ่ได้กว่าที่คิด
คือภาษีที่ผู้จ่ายเงิน ต้องหักไว้ส่วนหนึ่งก่อนจ่ายให้ผู้รับแล้วนำส่งกรมสรรพากรแทนผู้รับเงิน ถ้าเป็นบริษัท แล้วจ่ายค่าบริการให้คนอื่นจะต้องหักภาษีไว้ก่อน และ นำส่งภาษีภายในวันที่ 15 ของเดือนถัดไป
ภาษีที่ SME หลายรายมัก “ตกม้าตาย” คือภาษีมูลค่าเพิ่ม เป็นภาษีที่เรียกเก็บเมื่อมีการขายสินค้าหรือให้บริการ ตามอัตรา 7% โดยหลักแล้ว
ภาษีตัวนี้มักไม่อยู่ในสายตา SME เพราะไม่ใช่ภาษีกรมสรรพากรแต่เป็นภาษีท้องถิ่น (องค์การบริหารส่วนท้องถิ่น / กรุงเทพมหานคร)
ใครต้องจ่าย: เจ้าของป้ายที่มีชื่อร้าน, โลโก้, โฆษณาสินค้า หรือบริการ
เก็บโดย: สำนักงานเขต / อบต. / เทศบาล
กำหนดยื่น: ภายในเดือนมีนาคมของทุกปี
อัตราภาษี: คิดตามขนาดและลักษณะของป้าย โดยเฉลี่ยประมาณ 3–40 บาท ต่อ 500 ตารางเซนติเมตร
ใครต้องจ่าย: เจ้าของที่ดินและสิ่งปลูกสร้างที่ใช้ประกอบกิจการ เช่น สำนักงาน โรงงาน โกดัง
ยื่น: กับเทศบาล / อบต. ภายในเดือนกุมภาพันธ์ของทุกปี
อัตราภาษี: 0.3–1.2% ของมูลค่าทรัพย์สิน ขึ้นอยู่กับประเภทการใช้ประโยชน์
ภาษีเหล่านี้อาจดู “เล็กน้อย” แต่มีผลใหญ่ต่อภาพลักษณ์ธุรกิจ เพราะรัฐเชื่อมระบบข้อมูลถึงกันหมด
หากลืมภาษีตัวเล็ก ๆ ข้อมูลจะสะท้อนในระบบทันที และอาจกระทบต่อเครดิตธุรกิจได้
ภาษีไม่ได้มีไว้แค่ให้จ่ายแต่มีไว้เพื่อ “ให้ผู้ประกอบการทำธุรกิจได้อย่างมั่นคง ถูกต้อง และน่าเชื่อถือ”
3 ภาษีนี้ อาจดูไม่ใช่ภาษีหลักแต่เป็นตัวสะท้อน “วินัยทางบัญชีและภาษี” ของ SME ได้ดีที่สุด